Bond Beter Leefmilieu en Natuurpunt trokken zich terug uit het overleg ter voorbereiding van het nieuwe mestactieprogramma (MAP-5). Die beslissing gebeurde overdacht en ging niet over een nacht ijs. De milieubeweging nam lange tijd actief en constructief deel aan het overlegproces, dat de landbouwsector en wetenschappers schatplichtig aan de landbouwsector domineren. Alvorens ze haar beslissing nam maakte de milieubeweging zeer duidelijk aan zowel het kabinet van Minister Schauvliege als aan de collega’s van Boerenbond dat ze uit het proces zou stappen indien niet meer rekening gehouden wordt met een aantal pertinente milieubekommernissen. Tevergeefs...
Wie zich nu uitput in de verontwaardiging over de uitstap van de milieubeweging -Boerenbond op kop- speelt een hypocriet spel. Boerenbond doet de bekommernissen van de milieubeweging rond mestbeleid en waterkwaliteit af als onaanvaardbaar. Geen verrassend standpunt vanuit de landbouwsector. Maar vragen om een verscherpte aanpak van de fosfaatproblematiek, veruit het belangrijkste probleem voor de waterkwaliteit in Vlaanderen, en vragen om een proportionele maar aangescherpte sanctionering van probleembedrijven, is niet meer of niet minder dan de plicht van de milieubeweging. Voor minder kan de milieubeweging het niet doen. En dat moet de landbouwsector goed beseffen. We zitten tenslotte niet rond de tafel voor elkaars schone ogen. Wie overleg écht ernstig neemt, geeft kans aan diverse stemmen, ook degene die minder aangenaam klinken. Zoniet is overleg slechts schone schijn. In het overleg over het Vlaamse mestbeleid is dat duidelijk een heikel punt. De milieubeweging vertolkt als enige de stem van de milieu-impact in dit pure milieudossier, waarbij de Europese Commissie nauwgezet meekijkt. Waar zitten de wetenschappers en de administraties die beschikken over de relevante milieugerelateerde kennis en cijfers? Hun stem weerklinkt alvast niet aan deze tafel. En dat komt zelfs finaal de landbouwsector niet ten goede.
Lieze Cloots