Filip Van den Abeele, vriend van de wetenschap van het tv-programma “Ook getest op mensen“, spuide vorige week in een opinie in De Standaard zijn gal over de “moedwillige blindheid voor het ongenuanceerd afbranden van schaliegas”. Volgens Van den Abeele is de komst van schaliegas op termijn onvermijdelijk en moeten we deze evolutie onder ogen durven zien. Bond Beter Leefmilieu is alvast niet van plan blindheid aan de dag te leggen voor al de (milieu)problemen die schaliegaswinning met zich mee brengt.
Van den Abeele, ingenieur voor de olie- en gasindustrie, geeft in zijn opiniestuk zelf een hele lijst van milieuproblemen die gepaard gaan met schaliegaswinning. De winning vergt miljoenen liters drinkwater, veroorzaakt aardbevingen en kan drinkwater besmetten. Maar volgens Van den Abeele overstijgen de economische voordelen al deze ecologische miserie. Er is nu eenmaal geen technologie zonder risico, aldus de olie-ingenieur.
De investeringen in schaliegas in de VS illustreren treffend de nefaste gevolgen. Niet alleen zal de zeepbel van kunstmatig lage gasprijzen volgens analisten binnenkort uiteenspatten, maar ook ziet de VS zich geconfronteerd met gigantische milieuproblemen. Recent onderzoek toont aan dat het geboortegewicht bij kinderen die ter wereld komen in gebieden waar schaliegas wordt gewonnen, heel wat lager ligt dan elders. Bovendien leren analyses dat het grondwater hier ernstig vervuild is door chemicaliën, zware metalen en radioactieve stoffen.
Bovenal is schaliegas slecht voor het klimaat. Hiervoor is Van den Abeele, zoals treffend verwoord door John Vandaele in een opiniestuk in De Standaard, zelf “selectief blind”. Niet alleen zorgt de verbranding van schaliegas voor bijkomende uitstoot van CO2, ook heeft het bij de ontginning vrijkomende methaan een enorme klimaatimpact. Bovendien schuift de VS energiebesparing en hernieuwbare energie aan de kant ten behoeve van investeringen in schaliegas. Om het met de woorden van auteur Richard Heinberg te zeggen: “Zodra de huidige schaliegasgekte voorbij is (ruim voor het einde van dit decennium), zal Amerika in een impasse terecht komen: we zullen een decennium verloren hebben waarin we een krachtige energietransitie hadden kunnen inzetten en ons hadden kunnen wapenen tegen een energiecrisis die onvermijdelijk en volledig voorspelbaar is."