Di Rupo I zet het leefmilieu buiten spel

De regering vertrekt van mooie principes maar neemt geen maatregelen om ze uit te voeren.

Ondanks de mooie principes, vormt het leefmilieu geen prioriteit in het nieuwe regeerakkoord. Hiermee mist de nieuwe regering een gouden kans. Nu blijft vergroening iets voor de politieke marge. De milieuorganisaties (Bond Beter Leefmilieu, Brusselse Raad voor het Leefmilieu, Inter-Environnement Wallonie, Inter-Environnement Bruxelles, Greenpeace,  Natuurpunt, Natagora en WWF) concluderen dat deze nieuwe regering onvoldoende doordrongen is van de noodzaak om onze economie en maatschappij duurzamer te maken.

De milieuorganisaties vrezen dan ook dat de (weinige) positieve punten voor het leefmilieu in het regeerakkoord dode letter zullen blijven. Ze vragen daarom aan Elio Di Rupo en zijn ministers om hun engagementen concreter en sterker te maken.

Goede principes

De positieve punten in het regeerakkoord: de bevestiging (van het principe) van de wet op de kernuitstap, de vermindering van het fiscaal voordeel voor bedrijfswagens, de wil om “te zorgen voor veilige, duurzame en voor iedereen toegankelijke energie” met prioriteit voor hernieuwbare energiebronnen, de verdediging van de doelstelling om de uitstoot van broeikasgassen met 30% terug te dringen tegen 2020, de afschaffing van de premie voor wagens. Toch komen we met deze principes niet in de buurt van een duurzame transitie, omdat de regering er geen doordachte structurele maatregelen aan koppelt. Denk maar aan het gebrek aan maatregelen voor een groene fiscaliteit. Toch kan dit een geweldige hefboom voor verandering zijn. Uit het akkoord, en vooral uit wat er niet in het akkoord staat, blijkt dat leefmilieu helaas nog altijd wordt beschouwd als een probleem in de marge van economische en sociale vragen.

Contraproductieve maatregelen

Naast de minieme vooruitgang betreuren de natuur- en milieuverenigingen ook de verschillende contraproductieve maatregelen zoals het onmiddellijk schrappen van fiscale aftrekbaarheid voor investeringen in energiebesparing, het beperkt innen van de nucleaire rente, de daling van de dotatie aan de NMBS, die al in crisis verkeert. De beslissing om de bevoegdheden “Leefmilieu, Energie en Mobiliteit” toe te vertrouwen aan een staatsecretaris en niet aan een volwaardig minister valt te betreuren en is een indicatie van het belang dat deze regering aan deze onderwerpen hecht. De versnippering van bepaalde bevoegdheden vormt een nog grotere valkuil.

Al deze elementen maken dat de milieuorganisaties zich zorgen maken over de aanpak van de milieuvraagstukken door de regering Di Rupo I. De organisaties vragen de eerste minister en zijn hele regeringsploeg om deze problematiek de aandacht te schenken die ze verdient en om de kans te grijpen om ons land op weg te zetten naar een duurzame economie met respect voor mens en milieu.

Beleidsplan Ruimte Vlaanderen