Het FANC, dat moet waken over onze nucleaire veiligheid, ontvangt maar liefst 80 procent van zijn middelen van Electrabel. Dat blijkt uit het jaarverslag van de nucleaire controle-instantie. Het FANC krijgt haar inkomsten van de verschillende nucleaire uitbaters in ons land volgens het principe “de vervuiler betaalt”. Omdat Electrabel eigenaar is van het leeuwendeel van de nucleaire installaties, is de energiereus de belangrijkste broodheer van het FANC. Rechter en partij zijn zo wel zeer nauw vervlochten.
De gevolgen hiervan worden pijnlijk duidelijk in het recente verhaal van de scheurtjes van de kernreactoren van Doel 3 en Tihange 2. Deze kernreactoren, die in handen zijn van Electrabel, lagen maanden stil omdat er scheurtjes ontdekt werden in het reactorvat. Alhoewel verschillende expertenteams en onafhankelijke wetenschappers het na bijna een jaar onderzoek, studies en bijkomende testen nog steeds niet eens zijn over de veiligheid van deze reactoren, adviseerde het FANC onlangs om de kernreactoren van Doel 3 en Tihange 2 weer stroom te laten produceren. De regering nam dit advies klakkeloos over en gaf groen licht voor een heropstart van deze oude reactoren.
Electrabel betaalt a rato van haar nucleaire capaciteit. Indien Doel 3 en Tihange 2 van het net worden gehaald, dalen de inkomsten van het FANC sterk. Door de kernreactoren terug op te starten, wordt een groot deel van de inkomsten van het FANC weer veilig gesteld. Dit financieringssysteem legt een fundamenteel pijnpunt bloot. Hoe kan een instantie op een onafhankelijke manier waken over onze nucleaire veiligheid als haar inkomsten afhangen van diegenen die ze controleert? Wij hebben er zo onze twijfels over. Willen we een echt onafhankelijke evaluatie van de veiligheid van onze oude kerncentrales, moeten we dringend af van een systeem waar het loon van de rechter daalt bij een negatieve beslissing.