Minister van landbouw Joke Schauvliege haalt alles uit de kast om een oplossing te zoeken voor de crisis in de Vlaamse varkenssector: premies voor lichtere slachtgewichten, subsidies voor private opslag en vervroegde uitbetalingen van landbouwsubsidies. Iemand moet daar ook de factuur voor betalen. De minister stapte daarom deze maand met haar voorstellen naar Europees landbouwcommissaris Phil Hogan. Dat gesprek liep volgens Vilt echter op een sisser af.
Volgens Hogan zijn de problemen in Vlaamse varkenssector niet te wijten aan de Ruslandcrisis, maar moet de oorzaak vooral gezocht worden in de structurele overproductie. Hogan onderschrijft daarmee de analyse van de milieubeweging: de voorstellen van Schauvliege geven misschien wat ademruimte voor de varkenshouders maar pakken het probleem geenszins bij de wortel aan: men blijft in Vlaanderen nu eenmaal meer varkens kweken dan de markt kan slikken.
Er liggen nochtans wettelijke mogelijkheden voor de hand. Zo biedt het mestdecreet sociaal rechtvaardige mogelijkheden om het verder uitbreiden van de varkensstapel aan banden te leggen, een piste die ook binnen de sector zijn aanhangers kent. Men blijft vandaag immers vergunningen uitreiken voor nieuwe stallen, terwijl het overaanbod de prijzen tot een dieptepunt heeft doen dalen.
Bij gebrek aan Europese bewegingsruimte en steun, stelt Schauvliege voor om verder te kijken wat op Vlaams niveau mogelijk is. De minister zet nu de deur op een kier voor een verhoogde tegemoetkoming voor de kosten van het ophalen van kadavers door Rendac. "Dit betekent dat we ergens in de begroting een aantal miljoenen euro’s moeten vinden om dit tijdelijk op te lossen", aldus Schauvliege. Helaas is dit opnieuw een (dure) pleister op een houten been. De boodschap van Hogan lijkt in dovemansoren gevallen.