Vlaams minister voor Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) wil de Brusselse ring verbreden. Vorige week stelde hij zijn plannen voor: naast drie centrale rijvakken voor doorgaand verkeer komen er twee extra rijstroken voor bestemmingsverkeer. Tien rijstroken in totaal dus. Die extra rijstroken zullen de files niet oplossen. Wat er wel zal volgen: meer verkeer, meer broeikasgassen, meer luchtvervuiling en meer lawaai.
80.000 autokilometers meer
De regering wil de files op de ring verminderen. Daarvoor gaat ze aan de buitenkant extra rijstroken aanleggen voor het lokale verkeer, om dit zo te scheiden van het doorgaande verkeer. Dat moet zorgen voor minder ongevallen en een vlottere doorstroming. Klinkt logisch, maar uit rapporten van de overheid zelf blijkt dat dit niet zal lukken: de files worden op termijn alleen langer en breder. De extra rijstroken zullen nieuw verkeer aantrekken.
Zo toont het eerder uitgevoerde strategisch milieueffectenrapport dat er bij een verbreding van de ring in de ochtendspits ongeveer 60.000 autokilometers meer op de noordelijke ring zullen rijden, dan in een scenario met een tolheffing op de ring. In de avondspits worden zelfs 80.000 autokilometers meer afgelegd. Een oplossing voor de files is dit niet.
Op- en afritten
Het basisprobleem van de files op de Brusselse ring zijn de vele op- en afritten, bijna om de vijfhonderd meter. Jaarlijks gebeuren er meer dan duizend ongevallen op de ring, vooral door de weefbewegingen van de wagens aan de invoegstroken. Die ongevallen zijn de hoofdoorzaak van de files. Een beperking van het aantal op- en afritten zou dan ook zorgen voor minder ongevallen, zeker in combinatie met een snelheidsverlaging. Dit betekent automatisch ook een betere scheiding van doorgaand en lokaal verkeer, zonder dat extra rijstroken nodig zijn.
Slecht voor het klimaat
Niet alleen is een bredere Brusselse ring geen oplossing voor het fileprobleem, maar het valt ook niet te rijmen met onze klimaatdoelstellingen. Studiebureau Transport & Mobility Leuven (TML) onderzocht drie jaar geleden in opdracht van Greenpeace en Bond Beter Leefmilieu de CO2-impact van dit infrastructuurproject. Om de noodzakelijke doelstelling van -30% CO2-uitstoot tegen 2020 te realiseren, moet de uitstoot van transport in ons land met 21% dalen ten opzichte van 2005. De uitstoot van het verkeer op en rond de Brusselse ring vertegenwoordigt op dit moment 13% van de totale klimaatuitstoot van wegtransport in ons land. De studie toont aan dat de extra rijstroken op de ring 10% meer uitstoot zouden veroorzaken dan in 2005.
Verder blijkt uit het eerdere studiewerk dat het aanleggen van extra rijstroken maar liefst 16 ton fijn stof (PM10), 12 ton ultra-fijn stof (PM2,5), 150 ton stikstofdioxiden (NO2) en 109.000 ton CO2 méér oplevert. Om nog te zwijgen van de bijkomende geluidsoverlast.
Groene schaamlapjes
Om zijn plannen een groen kleurtje te geven, plant minister Weyts een ‘ecoduct’ ter hoogte van het Laarbeekbos: een groene brug tussen het bos en de omliggende landbouwgebieden. Het ecoduct is echter maar een flauw afkooksel van de plannen die door verschillende Vlaamse en Brusselse administraties werden uitgewerkt om op deze plek een volwaardig landschapspark aan te leggen. Dat betekent: de ring over een langere afstand verdiept aanleggen, zodat de zone nadien overkapt kan worden om een groot, aaneengesloten open ruimtegebied te ontwikkelen. Een veel ecologischer plan dan zo’n ecoduct.
Tot slot is in de plannen ook ruimte voorzien voor nieuwe fietspaden en nieuwe tramlijnen. Dat is uiteraard een goede zaak. Maar die fietspaden en tramlijnen kunnen even goed aangelegd worden zonder de ring te verbreden. Het rapport van TML leert bovendien dat het en-en-beleid van de Vlaamse regering – tegelijk investeren in wegen en in alternatieven – geen oplossing is om onze klimaatdoelstellingen te halen. De winst die geboekt wordt door alternatieve maatregelen, gaat teniet door de uitbreiding van het wegennet.
Meer informatie over de werken: http://www.werkenaandering.be/