Ruim de helft van de fietspaden in Vlaanderen heeft een te laag trilcomfort. Dat blijkt uit een onderzoek van de Fietsersbond en hogeschool Odisee. De Vlaamse subsidies voor gemeenten houden enkel rekening met breedte en afscheiding van de weg. Maar de fietser van vandaag is kritischer: hij / zij wil niet alleen méér maar ook comfortabelere fietspaden, én meer ruimte. De Fietsersbond, lid van Bond Beter Leefmilieu, vraagt een aanpassing van de subsidieregeling met aandacht voor trilcomfort, extra middelen voor bestaande fietspaden en meer transparantie in de verdeling van de middelen.
Is samenwerking met hogeschool Odisee ondervroeg de Fietsersbond 2.500 fietsers en 173 gemeenten. De ondervraagden werden gepolst naar de kwaliteit van de fietspaden en de manier waarop geïnvesteerd wordt. Die fietser wil meer en betere fietspaden: beter trilcomfort en meer ruimte, zoals afscheiding van de weg.
Trilcomfort geen prioriteit
Subsidies vanuit de Vlaamse overheid dienen vooral voor nieuwe infrastructuur. De voorwaarden daarbij zijn een voldoende breed en afgescheiden fietspad. Voor de staat waarin het fietspad zich bevindt, en dus het trilcomfort, is er minder aandacht. Om daar verandering in te brengen, ligt de volle verantwoordelijkheid bij de gemeente. In financieel moeilijke tijden is dat geen prioriteit.
Het onderzoek wijst uit dat gemeenten zich bewust zijn van het probleem. Ook weten ze bijvoorbeeld dat asfalt meer comfort biedt. Toch kiezen ze voor pakweg klinkers of cementbeton om esthetische of onderhoudsredenen.
Aangepaste subsidies
De Fietsersbond vraagt dan ook een aanpassing van de subsidieregeling, zodat die rekening houdt met het comfort van een fietspad. Er is ook extra geld nodig, bovenop de door Vlaanderen voorziene 100 miljoen, voor de aanpak van bestaande fietsinfrastructuur in slechte staat. Tot slot is er nood aan meer transparantie in de verdeling van middelen, want vandaag is het vaak onduidelijk waar al het geld precies naartoe gaat en hoe het wordt besteed.