In Vlaanderen werden in 2010 slechts tien nieuwe windmolens gebouwd. Dat het er zo weinig zijn, heeft onder meer te maken met de onduidelijke wetgeving. Daarom keurde de regering recent een aanpassing van de Vlaamse milieuwetgeving (Vlarem) goed, met daarin normen voor onder meer geluid en slagschaduw. Minister Schauvliege vraagt nu advies aan de MINA-raad en de SERV. Na het doorlopen van alle wetgevende stappen, zou alvast de normen voor geluid en slagschaduw duidelijk moeten zijn.
Een ander knelpunt is een gebrek aan ruimtelijke visie over inplanting van windmolens. In het nieuwe decreet op de ruimtelijke ordening werd de inplanting van windmolens in landbouwgebied algemeen toegelaten, waarna een stormloop van aanvragen in landbouwzones volgde. Maar omdat in het decreet geen voorwaarden voor landschap of afstand tot bebouwing werden vastgelegd, lokken deze aanvragen veel protest uit, waardoor procedures vastlopen. Daarom wordt al sinds het begin van de legislatuur een nieuwe omzendbrief met duidelijke inplantingsvoorwaarden in landbouwgebied aangekondigd, maar die is er nog steeds niet.
Om dat hiaat te vullen heeft Natuurpunt en Partners Meetjesland alvast voor het Meetjesland een visie uitgewerkt met locaties voor ongeveer 55 bijkomende windmolens in de streek. In haar visie pleit NPM vooral voor clustering van windmolens langs infrastructuur en KMO-zones. Landschappelijk waardevolle gehelen zoals het krekengebied of het Schipdonkkanaal worden ontzien. NPM pleit ervoor om nieuwe windmolens maximaal op gronden van de overheid te bouwen, zodat ook de winsten ten goede komen van de gemeenschap. De 55 bijkomende windmolens volstaan om alle gezinnen in het Meetjesland van duurzame elektriciteit te voorzien.