Landbouw en landgebruik krijgen onvoldoende aandacht in de strijd tegen de klimaatopwarming. Dat zeggen zowel onderzoekers van de denktank Worldwatch Institute als experten van IFPRI (International Food Policy Research Institute). IFPRI roept op om landbouw centraal te zetten in de VN klimaatonderhandelingen, die eind dit jaar in Kopenhagen moeten resulteren in een globaal post-Kyoto verdrag. Worldwatch Institute wijst erop dat de voedselproductie, bosbouw en ander landgebruik samen verantwoordelijk zijn voor 30% van alle broeikasgasemissies. Een strategie voor verlichting van de wereldwijde klimaatverandering moet daarom zeker inzetten op reductie van de emissies van deze sectoren via een beter landmanagement.
De onderzoekers stellen hiertoe vijf strategieën voor. Een eerste strategie bestaat in het verhogen van het koolstofgehalte van de bodems, als middel voor koolstofopslag. Dit moet gebeuren door onder andere minimale bodembewerking, verminderde stikstofbemesting, erosiepreventie en verhoging van het organische stofgehalte. Op het belang van deze praktijken werd onlangs nog gewezen door een rapport van de Europese Commissie over bodemdegradatie.
Een tweede bijdrage kan geleverd worden door het telen van meerjarige gewassen. Deze gewassen slaan meer koolstof op in hun beter ontwikkelde ondergrondse wortels en bovengrondse biomassa en bedekken de bodems gedurende een langere periode. Ten derde is er de veeteelt. Vandaag verantwoordelijk voor 14% van de totale broeikasgasemissies, kan deze sector een aanzienlijk bijdrage leveren door een inkrimping van de veestapel. Daarnaast kunnen ook productiefactoren zoals rotatie in begrazingsplannen, mestmanagement en verbeterde voeders en voederadditieven een behoorlijke steen bijdragen. Vervolgens leggen de onderzoekers nadruk op het belang van het behoud van natuurlijke habitats in het licht van de klimaatverandering. Natuurlijke ecosystemen houden biodiversiteit in stand en kunnen een niet te onderschatten hoeveelheid koolstof opslaan. Herstel van natuurlijke vegetaties op gedegradeerde gronden is belangrijk voor het klimaat en voor waterbeheer.
Een optimaal landbeheer kan dus substantieel bijdragen aan de mitigatie van de klimaatopwarming. De onderzoekers van Worldwatch Institute en van IFPRI klagen aan dat dit nog te weinig erkenning krijgt in de internationale wetenschap en het beleid.