Buurtontwikkelaar Matexi kwam deze week met opmerkelijke cijfers naar buiten: de afgelopen vijf jaar kwamen er niet minder dan 41.613 gebouwen bij in lintbebouwing. De groei in lintbebouwing is daarmee zelfs groter dan de groei van het aantal gebouwen in de stads- en dorpskernen. De verspreide bebouwing in open ruimte nam zelfs toe met 53.267 gebouwen. Hoog tijd voor het beleid om bij te sturen en nu écht werk te maken van de bouwshift.
Lintbebouwing zorgt, samen met verspreide bebouwing, voor veel verharding. In linten is er 2,5 keer meer verharding per woning dan in stadskernen. In verspreide bebouwing is dat zelfs 4,5 keer meer. Bovendien kost lintbebouwing handenvol geld aan publieke dienstverlening zoals postbedeling of huisvuilophaling.
En: lintbebouwing werkt de verdere groei van het autoverkeer in de hand. Op die manier zorgt het voor meer ongevallen: door de menging van traag lokaal en snel doorgaand verkeer, werkt lintbebouwing de verkeersonveiligheid in de hand. Om nog maar te zwijgen van de duizenden dode dieren die op onze steenwegen onder de wielen belanden.
Vandaag is het moeilijker en duurder om te bouwen in een centrum, dan om een vrijliggende kavel in een lint aan te snijden. Dat gaat in tegen elke vorm van verstandig ruimtelijk beleid.
De oplossing is gekend: meer bouwen in de stads- en dorpscentra. Dat is ook wat het beleid wil met de bouwshift. Maar vandaag is het moeilijker en ook duurder om te bouwen in een centrum, dan om een vrijliggende kavel in een lint aan te snijden. Dat komt ook omdat de kosten van linten en afgelegen wonen niet doorgerekend worden aan de koper, bijvoorbeeld via hogere belastingen. Zo wordt geen rekening gehouden met de hogere kosten voor wegenonderhoud of vuilnisophaling op het ogenblik dat vergunningen voor linten of afgelegen woonkavels worden toegekend. Er is dan ook nood aan een beleidsinstrument dat al op voorhand laat zien wat een ruimtelijke beslissing nadien kost aan overheidsuitgaven.
