Met zijn voorstel om de huidige concessies voor wind op zee te schrappen, zorgt Philippe De Backer voor woelige wateren. Voorbeelden uit het buitenland illustreren immers dat de kosten van wind op zee nog sterk kunnen dalen. Daar moeten we zeker uit leren. Maar het mag er niet toe leiden dat de verdere uitbouw van wind op zee in het gedrang komt. “We moeten snel schakelen”, aldus Sara Van Dyck van BBL. “Als we de hernieuwbare energiedoelstellingen willen halen, moeten er nog vóór 2020 nieuwe turbines bijkomen. Ook het klimaat aanvaardt geen uitstel meer”. Dat zeggen Bond Beter Leefmilieu, Greenpeace en WWF in een gezamenlijke reactie.
Prijzenslag voor de bouw van wind op zee
De voorbije maanden was een ware prijzenslag voor de bouw van wind op zee. Nadat Nederlandse en Deense aanbestedingen voor bodemprijzen zorgden, volgde vorige week een bod van een windontwikkelaar in Duitsland die windturbines op zee wil bouwen zonder steun van de overheid. Dat zijn mooie voorbeelden die aantonen hoe hernieuwbare energie meer en meer het pleit wint van duurdere fossiele investeringen. “Als we de prijs kunnen drukken, moeten we dat zeker doen”, zegt Sara Van Dyck van BBL. “Maar we mogen geen appelen met peren vergelijken. In het buitenland gelden andere randvoorwaarden en een betere omkadering door de overheid. Willen we gelijkaardige prijsdalingen in ons land, dan moet ook bij ons gewerkt worden aan een betere omkadering en voorwaarden voor de aanbestedingen.”
Nood aan extra wind vóór 2020
Bovendien gaan de buitenlandse aanbestedingen over de bouw van windturbines na 2020. In België hebben we nog nood aan extra wind op zee vóór 2020. Doen we dat niet, dan komen onze hernieuwbare energiedoelstellingen in het gedrang. Ook het klimaat verdraagt geen uitstel meer. “Wat we nodig hebben is continuïteit. Door gemaakte afspraken overboord te gooien, creëert de overheid onzekerheid voor investeringen waarvan we er nog veel zullen nodig hebben. De federale overheid heeft de verantwoordelijkheid om van de snelle uitbouw van wind op zee een succes te maken,” stelt Olivier Beys van WWF.
Ook na 2020 moet er nog veel wind op zee bijkomen. De buitenlandse voorbeelden moeten zeker voor die post 2020 periode inspiratie bieden en ervoor zorgen dat we wind op zee verder kunnen uitbouwen aan een interessante prijs. Zo kunnen we voor meer dan 3 miljoen gezinnen stroom voorzien en onze bevoorradingszekerheid garanderen. Zo kan wind op zee het Silicon valley van West-Europa worden.
