Vorige week werd in de Mobiliteitsraad Vlaanderen het Indicatorenboek Goederenvervoer 2008 voorgesteld. Dit indicatorenboek bevat tal van cijfers en grafieken over de evolutie van het goederenvervoer in Vlaanderen en België. Het is voornamelijk gebaseerd op cijfers van 2006/2007 en geeft dus nog geen beeld van het effect van de economische crisis op het goederentransport.
Het indicatorenboek bevat enkele opmerkelijke vaststellingen: zo blijkt dat het goederenvervoer, uitgedrukt in tonkilometer (tkm) sinds 1990 met maar liefst 70% is toegenomen, sinds 2000 met een kleine 20%. Het wegvervoer neemt met 80% of 31 miljard tkm het grootste aandeel voor zijn rekening, spoor en binnenvaart zijn allebei goed voor ongeveer 10% van het goederenvervoer. Dat komt vrij goed overeen met het Europese gemiddelde, maar staat in schril contrast met de Verenigde Staten, waar het spoor een aandeel heeft van meer dan 50% in het totale goederenvervoer.
Nog opvallend is dat het aandeel doorvoerverkeer sinds begin 2000 aanzienlijk gestegen is. Voor het wegverkeer groeide de doorvoer door Vlaanderen van een kleine 4 miljoen tkm in 1999 tot meer dan 8 miljoen ton in 2007. Verder blijkt dat het vervoer op Vlaamse wegen steeds meer gebeurt door buitenlandse transportbedrijven. Sinds 2003 worden meer goederen vervoerd over Vlaamse wegen door buitenlandse firma’s dan door Vlaamse transportbedrijven. Die evolutie gaat volgens de grafieken nog steeds door.
Dit alles toont duidelijk aan dat we dringend nood hebben aan een slimme kilometerheffing voor het vrachtverkeer. Dan zal ook door buitenlandse transportfirma’s betaald worden voor het gebruik van het Vlaamse wegennet. Een slimme kilometerheffing zal bovendien de overschakeling naar de binnenvaart en het spoor in de hand werken.