Kernenergie stond deze week weer hoog op de politieke agenda. De energiecommissie van het federaal parlement discussieerde over het wetsvoorstel van minister Marghem om Doel 1 en Doel2 tien jaar langer open te houden. Dit gebeurde niet zonder slag of stoot. Zowel de Raad van State als het FANC oordeelden al dat het wetsontwerp de test niet doorstaat en dat de minister een milieuvergunning moet aanvragen en bijbehorend milieueffectenrapport en openbaar onderzoek moet laten uitvoeren om een levensduurverlenging mogelijk te maken. Omdat minister Marghem deze adviezen naast zich neerlegt, daagt Greenpeace de minister nu voor de rechter.
Kerncentrales prijzen zichzelf uit de markt
Slaagt de minister er toch in om haar wetsontwerp door te drukken, dan rijst nog de vraag hoever ze zal springen in haar onderhandelingen met Electrabel. De minister hoopt immers op een mooie nucleaire bijdrage in ruil voor een levensduurverlenging van de energiegigant.
De economische realiteit wijst er echter hoe langer hoe meer op dat we eerder geld zullen moeten ophoesten, dan dat we er zullen krijgen. Deze week bleek nog dat het Zweedse energiebedrijf Vattenfall haar twee oudste kerncentrales sneller wil sluiten dan gepland omdat ze niet meer rendabel zijn. Door de blijvend lage energieprijzen op de energiemarkt en de steeds hogere productiekosten voor kernenergie, prijzen de Zweedse kerncentrales zichzelf uit de markt. Vattenfall wil de centrales daarom sluiten tussen 2018 en 2020 in plaats van in 2025.