Dat Recover Energy een bouwvergunningsaanvraag indiende voor een klassieke afvalverbrandingsinstallatie vertelden we onlangs al. Geen zinnig mens kan dit begrijpen. Er is immers geen nood aan extra verbrandingscapaciteit, en er bestaat helemaal geen draagvlak voor het project. Noch bij de lokale gemeenschap, noch bij de lokale overheid die over zulke bouwaanvraag zou moeten beslissen. Nu blijkt dat Recover Energy een weg heeft gevonden om de lokale overheid buiten spel te zetten.
Recover Energy heeft gebruik gemaakt van een administratief achterpoortje in de wetgeving om het lokale niveau te ontlopen. Er bestaat zoiets als de "bijzondere procedure voor werken van algemeen belang", die toelaat de lange weg naar een vergunning gevoelig in te korten door het dossier meteen door de minister van ruimtelijke ordening (of beter: zijn gemachtigd ambtenaar) te laten behandelen. Dit kan echter enkel voor een beperkte lijst van werkzaamheden die in de wetgeving vastgelegd zijn, en daar staat afvalverbranding in elk geval niet tussen.
Hoe het kan dat de administratie ruimtelijke ordening deze procedure heeft aanvaard voor een afvalverbrandingsinstallatie, is ons een raadsel. De bepaling in de wetgeving die het dichtst bij de aard van het dossier komt, is deze: "de openbare elektrische leidingen, met inbegrip van de bijbehorende infrastructuur, zoals transformatorstations, installaties voor de productie van elektriciteit, dienstgebouwen en andere". Recover Energy wil inderdaad een stuk energie recupereren uit het verbrandingsproces, maar wie het dossier kent weet dat je al zeer wereldvreemd moet zijn om het project als een energiecentrale te beschouwen.
Nochtans is het net dat wat Recover Energy beweert op zijn nieuwe website. Je kan er zelfs lezen dat het energetisch rendement tot 100% zal oplopen! Als de energie-experten van dit land dit vernemen, dan bellen ze onmiddellijk het Nobelprijs-comité. Gangbare rendementen voor energiecentrales op basis van verbranding zijn immers slechts 30% (enkel elektriciteit) tot 75% (topklasse installatie met maximale warmterecuperatie). Als de administratie ruimtelijke ordening hier voor gevallen is en de vergunning goedkeurt, dan wacht vast een clash tussen de minister van ruimtelijke ordening en de minister van leefmilieu Joke Schauvliege. Althans, dat zouden wij verwachten. Minister Schauvliege kiest immers resoluut voor een duurzaam materialenbeleid dat uitgaat van afvalpreventie en recyclage. Een nieuwe afvalverbrandingsinstallatie vermomd als energiecentrale (dat wordt duidelijk als je de website kritisch bekijkt) staat haaks op haar beleid.
Aangezien het bijna kerstmis is, en we graag goede wil bespeuren bij onze beleidsmakers, zou het natuurlijk ook kunnen dat de administratie de mensen uit Kampenhout en omgeving een plezier wil doen. Door het dossier naar zich toe te trekken, zijn er nauwelijks beroepsmogelijkheden in geval de vergunning geweigerd wordt. Zou het kunnen dat de gewestelijke administratie de vergunning zal weigeren, waardoor het dossier van de overbodige en misleidende afvaloven de facto geschiedenis wordt? We zullen moeten afwachten, maar voor wie de zaak niet vertrouwt: het openbaar onderzoek loopt nog tot 12 januari, en een bezwaarschrift indienen is makkelijk en nuttig. BBL zal alvast niet nalaten dit middel te gebruiken.
Tot slot nog dit: als dit dossier inderdaad als een werk van algemeen belang beschouwd wordt, waar wachten de aanvragers van hernieuwbare energiecentrales dan nog op om ook van dit trucje gebruik te maken? De hernieuwbare energiedoelstellingen zouden veel sneller gehaald worden op deze manier!