De Engelse krant The Guardian schreef vorige week over een link tussen tussen de Amerikaanse tak van de Belgische chemiereus Solvay en een groepering die zich campagne voert om president Obama’s klimaatagenda te saboteren. De tot voor kort onbekende “Coalition for Responsible Regulation Inc” (CRR), die weigert te zeggen welke leden ze vertegenwoordigt, staat mee aan de frontlinie in het aanvechten van de bevoegdheid van het Amerikaanse milieuagentschap (EPA) om broeikasgassen te reguleren. Eén van de directeurs van CRR zou de Amerikaanse Solvay-directeur Richard Hogan zijn. Solvay USA ontkent, maar kan geen uitleg verschaffen voor de naam van haar directeur in rechterlijke documenten van CRR.
Eind vorig jaar werd door het Amerikaanse milieuagentschap EPA formeel besloten dat CO2 en vijf andere broeikasgassen een gevaar kunnen betekenen voor de volksgezondheid. Hiermee heeft het EPA nu het recht om de broeikasgasuitstoot te reguleren onder de Amerikaanse “Clean Air Act”, zelfs als het Amerikaanse Congres geen klimaatwetgeving goedkeurt. Sindsdien ligt het EPA zwaar onder vuur. Meer dan 12 staten en verscheidene industriële groepen (o.a. olie- en steenkoolbedrijven) hebben al 17 rechtszaken aangespannen om de bevoegdheid van het EPA om de uitstoot van broeikasgassen te regelen aan te vechten uit angst dat het EPA “de Amerikaanse economie gaat dicteren”.
De bevoegdheid van het EPA om iets te doen aan de Amerikaanse broeikasgasuitstoot is een lichtpuntje in de Amerikaanse klimaatpolitiek. Het blijkt voor Obama immers zeer moeilijk om een klimaatwet door te duwen. De Amerikaanse impasse in de aanpak van de klimaatverandering, die door de rechtszaken tegen het EPA dreigt versterkt te worden, is één van de argumenten waar de Europese industrie mee schermt om Europa ervan te weerhouden haar emissiereductiedoelstelling op te trekken naar 30%. Business Europe, waar Solvay overigens deel van uitmaakt, lobbyt al maanden actief aan het Europese front voor minder ambitieuze reductiedoelstellingen onder andere omdat… de Verenigde Staten onvoldoende ambitieuze doelstellingen op tafel hebben liggen.
De vermeende aanwezigheid van Solvay in de CCR-groep deed ons de wenkbrauwen fronsen. We meenden Solvay immers te kennen als een bedrijf dat ondanks zijn chloorgeschiedenis een onderbouwde duurzaamheidstrategie had en dat via een aantal projecten probeert te illustreren. Wil Solvay geloofwaardig blijven, dan zal ze in elk geval moeten kunnen uitleggen waarom de chief executive van Solvay's VS-zetel, in officiële gerechtelijke procedures vermeld staat als een van de drie directeurs van de CRR.