Op 24 februari leverden de Spaanse windturbines maar liefst 12.902 megawatt elektriciteit. Hiermee sneuvelde het recente Spaanse windenergierecord van november vorig jaar. Toen leverde de Spaanse wind een recordvermogen van 11.500 MW, wat overeenstemt met 50 procent van het Spaanse elektriciteitsverbruik of maar liefst 11 kernreactoren.
Helaas kon al de schone Spaanse windenergie deze week niet gebruikt worden. De rigide Spaanse kerncentrales konden wegens een gebrek aan flexibiliteit hun productie niet afstemmen op de vraag. Hierdoor moesten honderden perfect werkende windturbines voor uren stilgelegd worden. Dit toont aan dat windturbines wél flexibel geregeld worden. Helaas ging er zo gedurende verscheidene uren wel meer dan 800 MW schone windenergie verloren ten koste van kernenergie.
De kerncentrales bleven gans de tijd onverstoord op hun maximumcapaciteit draaien. In tegenstelling tot windenergie, en in mindere mate ook gas- en steenkoolcentrales, kunnen kerncentrales namelijk niet geregeld worden. Willen we hernieuwbare energie verder kunnen laten groeien, dan staat kernenergie in de weg. Greenpeace Spanje riep dan ook om werk te maken van een afbouw van Spaanse kernenergie. Enkel zo kan het potentieel aan hernieuwbare energie maximaal uitgebouwd worden. Hiermee kan niet alleen CO2 bespaard worden, maar ook geld. Op dagen met veel windenergie was de Spaanse elektriciteit namelijk goedkoper dan ooit.
Als onze politici beslissen om de Belgische kerncentrales langer open te houden, dreigen we in ons land op een zelfde scenario af te stevenen. Onze kerncentrales bezetten namelijk 55 procent van het elektriciteitsnet. Willen we een toekomst met echt groene en CO2-vrije hernieuwbare energie, dan zullen er keuzes moeten gemaakt worden. Het enige wat er nodig is, is een flinke dosis politieke moed. En die lijkt momenteel ver zoek.