De waterkwaliteit in Vlaanderen stagneert al sinds 2013. Eén van de oorzaken: een falend mestbeleid. Sterke maatregelen en een ambitieus mestbeleid zijn nodig om de waterkwaliteit in lijn te brengen met de Europese doelstellingen. Maar helaas, de plannen voor het nieuwe mestactieplan MAP6 tonen aan dat stagnatie de enige ambitie is. Het alternatief: de veestapel afbouwen en klimaatrisico’s aanpakken.
6 voor 12
De Vlaamse waterkwaliteit is ondermaats: dat is intussen alom gekend. Een nieuw mestactieplan, getiteld MAP6, moet hier verandering in brengen. De contouren van dit beleid worden momenteel vastgelegd. Het plan moet sterke ambities verankeren. Voor onze waterkwaliteit is het intussen 6 voor 12.
Wie bepaalt wat?
MAP6 wordt vormgegeven via een overlegplatform. In dit overlegplatform is ook de milieu- en natuurbeweging betrokken, door de aanwezigheid van Natuurpunt. De nota die naar voor kwam uit het overleg, doet de wenkbrauwen fronsen. Er is geen enkel gevolg gegeven aan de cruciale zorgen en concrete suggesties die de milieu- en natuurbeweging heeft gemaakt. Het document leest dus als een aanbeveling uit landbouwmiddens, waarbij de milieu- en natuurbeweging enkel betrokken werd om een schijn van legitimiteit te verlenen. De sense of urgency voor het verbeteren van de waterkwaliteit lijkt bij de overheid volledig afwezig.
Klimaat grilt het mestbeleid
Ook met klimaatrisico’s wordt onvoldoende rekening gehouden. Door het natte voorjaar van 2016 en de droge zomers van 2017 en 2018 zou de alarmbel nochtans moeten afgaan. Klimaatgrillen komen steeds vaker voor, en ze hebben een specifieke impact op het mestbeleid. Zo nemen nitraatresidu’s toe, samen met een verhoogde kans op afspoeling en vervluchtiging onder de vorm van ammoniak. De klimaatbestendigheid van het mestbeleid moet als een volwaardige nieuwe discipline behandeld worden.
Verder vee stapelen
Zoals steeds blijft de grote boosdoener buiten schot: de veestapel. Vlaanderen blijft op haar kleine zakdoek de veedensiteit verder opstapelen. Het aantal koeien en varkens blijft gelijk maar is chronisch te hoog, het aantal kippen rijst de pan uit. Door een verdere schaalvergroting wordt Vlaanderen geconfronteerd met grotere bedrijven die sterkere lokale vervuiling veroorzaken. Een begeleide, duurzame afbouw van de veestapel is de enige langdurige maatregel die onze waterkwaliteit in lijn kan brengen met de milieudoelstellingen. Daarbij wint de samenleving, maar ook de landbouwer zelf: dat is bewezen. Het is aan de overheid om hier samen met de landbouworganisaties en de milieu- en natuurbeweging een breed gedragen beleid rond te ontwikkelen.
> Lees eerdere artikels:
https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/mestbeleid-loopt-vast
http://www.vilt.be/map6-moet-correct-en-rechtvaardig-instrument-worden
https://www.natuurpunt.be/nieuws/map5-dweilen-met-kraan-open-20171214
