Vandaag publiceert Mo*-magazine een kritisch artikel over de emissiehandel tussen België en Hongarije. België kocht vorig jaar in Hongarije emissierechten (“hete lucht”) om de eigen Kyoto-doelstellingen te halen. In ruil zou de Hongaarse overheid investeren in energiebesparing in Hongaarse gebouwen.
Mo* slaagde er nu in om inzage te krijgen in het contract met de Hongaarse overheid, en stelt vast dat de bepalingen over de hoeveelheid CO2-reducties in Hongarije bijzonder vaag zijn. Die vaagheid bev estigt de vrees die wij bij het afsluiten van het contract hadden: dat België geld uitgeeft aan dubieuze projecten, die niet noodzakelijk een reële bijdrage vormen tot de strijd tegen de klimaatverandering.
Ook de Hongaarse milieubeweging vreesde dat de overheid het geld van de buitenlandse contracten zou gebruiken om het gat in de begroting te dichten, in plaats van ze te investeren in energiebesparing. Onder druk van haar protest, bevestigde de Hongaarse overheid dat de middelen effectief in energiebesparing zou geïnvesteerd worden. Waakzaamheid blijft echter geboden. Want het moet natuurlijk wel gaan om nieuwe inv esteringen, niet om inv esteringen die sowieso al gepland waren.
Ook in eigen land zijn er vragen bij het contract. In juni stelde het Rekenhof dat de federale overheid van plan is om meer tonnen CO2 aan te kopen dan ze eigenlijk nodig heeft: ze heeft maar 1 Mton nodig, maar wil 12 Mton aankopen. Dat is niet het meest verstandige gebruik van overheidsgeld. Het Rekenhof vraagt verder om een versterking van de federale administratie om al haar klimaattaken naar behoren uit te voeren. Het rekenhof legt daarmee dezelfde klemtonen die ook door de milieubeweging reeds werden opgeworpen. Het zou een veel verstandiger beleid zijn om de administratie te versterken, en minder, maar betere rechten aan te kopen.