De Vlaamse werkgeversorganisatie Vokaliet onlangs weten dat ze een kritische evaluatie zal maken van de vele adviesorganen waarin ze momenteel zetelt. Voka zal zich terugtrekken uit de adviesraden die in de voorbije jaren niet of te weinig hebben bijgedragen tot positieve verandering en tot sturend overleg.
Het valt natuurlijk te bezien wat voka verstaat onder positieve verandering. Maar los daarvan kunnen wij ons wel vinden in een aantal van hun overwegingen. Middenveldorganisaties zoals voka draaien mee in tal van adviesraden, waar ze overstelpt worden met uiteenlopende adviesvragen. De milieubeweging zit in hetzelfde schuitje. Bond Beter Leefmilieu zetelt in tal van Vlaamse en federale adviesraden. De toegevoegde waarde van deze tijdsinvestering is niet altijd even duidelijk. Tegelijk stelt de milieubeweging vast dat de nodige (financiële) ondersteuning voor deze tijdsinvestering zienderogen slinkt, en zelfs gehalveerd werd onder Minister Schauvliege.
Toch zal het overheidsbeleid steeds nood hebben aan een maatschappelijke toets vanuit de verschillende belangengroepen. Een participatieve aanpak vergroot het draagvlak, verschaft legitimiteit, neemt terreinkennis en expertise mee in beleidsbeslissingen. Door de toenemende complexiteit van de hedendaagse beleidsprojecten mag die toets, zomin als het beleid zelf, vooral niet sectoraal of verkokerd zijn. Daarom is de oplossing van Voka die zich terugtrekt uit adviesraden eerder een stap terug op gebied van effectief advieswerk dan een stap vooruit. Het efficiënt bundelen van adviesraden en een volwaardige participatie van de verschillende belangengroepen in deze adviesraden is de weg vooruit om tot positieve verandering te komen. Laten we daar eens een kritische evaluatie over opzetten.