Hoe zou het nog zijn met... de scheurtjesreactoren?

Een klein artikeltje in de kranten van deze week: het gaat goed met de scheurtjesreactoren Doel 3 en Tihange 2. Dat is althans de stelling van de nucleaire waakhond FANC, op basis van recente nieuwe inspecties van de reactorvaten. Een nadere lezing doet toch de wenkbrauwen fronsen. Er zijn 300 extra scheurtjes vastgesteld. Volgens het FANC is dit een “afwijking tengevolge van de meetmethode”. Of is er meer aan de hand?

In november 2015, ruim drie jaar na het ontdekken van de scheurtjes, gaf het FANC groen licht voor de heropstart van Doel 3 en Tihange 2. De regulator vroeg wel aan Electrabel om nieuwe inspecties uit te voeren bij de eerste geplande stillegging voor het vernieuwen van de kernbrandstof. Voor Doel 3 gebeurde dit in november 2016, voor Tihange in april 2017. 

De nieuwe inspectieronde moest onder andere verzekeren dat er geen evolutie is in de grootte en het aantal van de ‘scheurtjes’. Daarover bestaat nog steeds ongerustheid. Volgens het FANC is de veiligheid van onze reactoren voldoende gegarandeerd. Onafhankelijke wetenschappers vinden dat dit onvoldoende is aangetoond en scharen zich niet achter de beslissing van het FANC. Ook onze buurlanden uitten al hun ongerustheid over de veiligheid van de kernreactoren. Zo lopen er juridische procedures tegen de heropstart van Doel 3 en Tihange 2.

En hoe zit het nu?

De berichtgeving dat er geen probleem is met de reactoren enerzijds, maar dat er extra scheurtjes zijn ontdekt anderzijds, doet vragen rijzen. Volgens het FANC heeft dit te maken met de meetmethode. Een extra reden om een in detail de inspectieverslagen door te nemen. 

Probleem: deze bleken niet openbaar, maar geklasseerd als ‘vertrouwelijke informatie’. Lastig. De  betrouwbaarheid van de conclusies van de inspecties van de reactorvaten hangt af van de gebruikte meetmethodes en apparaten en van hun wetenschappelijke validatie. BBL-lidorganisatie Greenpeace moest er de Federale Beroepscommissie voor de Toegang tot Milieu-informatie bijhalen om de informatie na maanden aandringen publiek toegankelijk te maken. 

De vraag dringt zich op: waarom weigerde het FANC zo lang om de inspectieverslagen publiek te maken? Dit is niet te verzoenen met de rol van een onafhankelijk controle-orgaan dat er alle belang bij heeft geloofwaardig en betrouwbaar te zijn bij de bevolking. 

Nieuwe scheurtjes

Het FANC doet de ontdekking van deze nieuwe scheurtjes af als het gevolg van het feit dat de karakterisering van de scheurtjes “met behulp van een niet-destructieve methode via ultrasoongolven een experimentele techniek is, waarvan de resultaten variaties inhouden tussen de verschillende metingen”. 

Als de gebruikte meettechnieken zo onnauwkeurig zijn dat ze grote variaties aangeven, hoe betrouwbaar zijn ze dan? Zijn de gebruikte inspectiemethodes dan wel geschikt om de reële evolutie van de scheurtjes te meten en om er conclusies uit te trekken met betrekking tot de veiligheid van de reactorvaten? 

We steunen daarom de vraag van Greenpeace om een destructieve analyse te doen van minstens een van de twee getroffen reactorvaten. Daarbij wordt een reactorvat opgeofferd om doorgedreven analyses te doen op het staal. Enkel zo krijgen we echt uitsluitsel over de veiligheid van onze kernreactoren.

Houd je de scheurtjescentrales ook liever gesloten? Doe dan mee met de mensenketting op 25 juni. Alle informatie vind je hier terug. 

Kernuitstap Greenpeace

Meer over Kernuitstap