Climate Action Netwerk Europe (CAN-E), de Europese klimaatkoepel waar Bond Beter Leefmilieu lid van is, vraagt Europa om tegen 2030 minstens 55 procent minder CO2 uit te stoten, minstens 40 procent energie te besparen en minstens 45 procent hernieuwbare energie te produceren. CAN-E formuleerde dit standpunt in aanloop naar de Europese lentetop van volgend jaar, waar de Europese staats- en regeringsleiders beslissen over klimaat- en energiedoelstellingen voor 2030. Die nieuwe doelstellingen moeten verder bouwen op het Europese klimaat- en energiepakket (de bekende 20-20-20 doelstellingen) voor 2020 en er voor zorgen dat Europa een eerlijke bijdrage levert in de strijd tegen klimaatverandering.
Europa engageerde zich jaren geleden al tot een daling van haar CO2- uitstoot met 80 tot 95 procent tegen 2050. Recente wetenschappelijke inzichten leren dat we de uitstoot nog sneller en sterker zullen moeten terugdringen dan oorspronkelijk gedacht. Europa moet haar uitstoot met 95 procent verminderen, willen we nog een kans maken om de opwarming van de aarde onder 2°C te houden. In lijn met die lange termijn doelstelling moet de CO2-uitstoot tegen 2030 met 55 procent omlaag. Het voorstel van de Europese Commissie om de uitstoot tegen 2030 met 40 procent te verminderen, is dus ruim onvoldoende.
Daarnaast hebben we nood aan bindende doelstellingen voor energiebesparing en hernieuwbare energie. Hiermee geeft Europa zekerheid aan investeerders. Bovendien moet een expliciete keuze voor verschillende doelstellingen - in tegenstelling tot een enkele CO2-ambitie die slechts inzet op een prijssignaal - ook niet-economische barrières helpen te slechten. Concreet moet het energieverbruik tegen 2030 met minstens 40 procent dalen ten opzichte van 2005 en moet de hernieuwbare energieproductie minimaal 45 procent omhoog. Daarbij moet de inzet van biomassa beperkt blijven tot de duurzaam beschikbare hoeveelheid.
Tot slot moet Europa in haar nieuwe klimaat- en energiepakket ook garanderen dat ze voldoende financiële steun vrijmaakt voor ontwikkelingslanden. Zij dragen immers de zwaarste gevolgen van de klimaatverandering terwijl ze er het minst toe bijdragen.