Er drijft zo veel plastic afval in onze zeeën en oceanen, dat wetenschappers het bestempelen als één grote 'plastic soep' die steeds groter wordt. In de Stille Oceaan drijft een plastic vuilnisbelt die twee keer zo groot is als de Verenigde Staten, maar ook onze Noordzee blijft niet gespaard. De plastics verstoren het mariene ecosysteem en vormen een bedreiging voor de voedselketen. Dieren raken verstrengeld in grote stukken plastic of ze eten kleine deeltjes op. Bovendien spoelt het afval ook aan op de stranden, het kost jaarlijkse tien miljoen euro om die afvalberg op te ruimen.
De vervuiling wordt veroorzaakt door schepen, visserij, offshore-industrie, maar ook door zwerfvuil van consumenten op het vasteland dat via rivieren, kanalen en riolen in de zee terecht komt. KIMO (de vereniging van kustgemeenten) en maatschappelijke organisaties, waaronder ook Natuurpunt en Bond Beter Leefmilieu, roepen via een resolutie de regeringen op om alles in het werk te stellen om verdere plasticverontreiniging een halt toe te roepen en om de afvalberg op zee op te ruimen. Deze resolutie wordt op 3 mei (tijdens een open milieuraad) overhandigd aan de minister van de Noordzee, Johan Vande Lanotte (SP.A). De resolutie zal ook ingediend worden bij de Europese Commissie. Het doel is onder andere om tegen 2035 een volledige ban op wegwerpplastic te realiseren.
Dit laatste is belangrijk, omdat plastics worden geproduceerd om lang mee te gaan. Het woord “wegwerpplastic” is dan ook een contradictio in terminis. Uitgangspunt van een duurzaam gebruik van plastics is ‘to Reduce, to Reuse and to Recycle’. Plastic dat niet past in deze 3R-filosofie kent geen duurzaam gebruik en is een verspilling van een eindige grondstof.