Open VLD: tussen concept en praktijk

Kiest Open VLD voor de vergroening van de economie? In woorden alvast wel. De liberale partij laat er geen twijfel over bestaan dat de klimaatcrisis ernstig moet worden genomen en dat de aanpak ervan mee moet bijdragen tot de economische relance. Alleen … als het er op aankomt duidelijk te maken hoe dat moet, dan raakt de partij niet veel verder dan het inzetten op de ecologiepremies van minister Ceyssens. Een echt milieuprogramma die naam waardig heeft Open VLD nog niet ontwikkeld.

In het programma vinden we ook aanzetten om tot een verstandiger ruimtelijke ontwikkeling te komen, waarbij niet in de val wordt getrapt van de ‘alles op de logistiek’-gedachte. Ook de havenontwikkeling wil Open VLD op een doordachte wijze begeleiden. Jammer dus dat die interessante visies haaks staan op het ruimtelijk beleid dat onder Open VLD-verantwoordelijkheid de voorbije jaren van kwaad naar erger ging. De gekke capriolen van boegbeeld Van Mechelen rond Antwerpse dossiers als Lange Wapper of Wijnegem Shopping Center geven niet echt het beeld van een doordachte aanpak.

Positief

 

+ Open VLD pleit voor de Oprichting van Energy Saving Companies en voor investeren in een slim elektriciteitsnetwerk (smart grid) Open VLD is gewonnen voor groene stroom, maar ziet die (vooralsnog?) vooral uit het buitenland komen. Dat lijkt alvast de motivatie achter het voorstel om de groene stroomcertificaten af te stemmen met het buitenland.

+ Open VLD wil de performantie van het openbaar vervoer verbeteren: loskoppelen van planning en uitvoering, betere afstemming tussen diverse aanbieders, inzet op voorstadnetwerken en beter bediening bedrijventerreinen.

+ Open VLD kiest voor het ‘cradle to cradle’-concept en voor het vermijden eerder dan het achteraf verwerken van afval. Het is wel nog even wachten op concrete voorstellen ter zake. Tenzij dan de positieve idee om proefprojecten inzake scholenbouw op te zetten.

+ Open VLD wil jaarlijks 200 ha ‘brownfields’ ontwikkelen.

+ Open VLD wil een grondige doorlichting van de (drink)watermaatschappijen om de efficiëntie ervan te verhogen en aldus de kosten te drukken

Neutraal

+/- Open VLD is voor de invoering van de slimme kilometerheffing, maar deze moet budgettair neutraal zijn. De ‘opbrengst’ moet naar mobiliteitsinfrastructuur gaan. Welke opbrengst, als het gaat om een budgettair neutrale oefening?

+/- Open VLD wil tegen 2012 de energieprestatienorm voor nieuwbouw op het economisch optimum E60 leggen. Maar de ‘meerkost’ moet gedurende 10 jaar gecompenseerd worden. Hoezo, meerkost? Economisch optimaal betekent net dat de som van de jaarlijkse afbetaling plus de jaarlijkse energiekost, minimaal zijn.

+/- Open VLD houdt een sterk pleidooi voor het stoppen van de stadsvlucht bij jonge gezinnen en voorziet daartoe diverse concrete instrumenten. Jammer dat de partij het verbrodt door de nadruk te leggen op het vrijmaken van bouwgronden in woonuitbreidingsgebieden, in plaats van de veel grotere voorraad in bestaande woongebieden aan te spreken.

+/- Open VLD houdt wel een pleidooi voor een duurzame en milieuvriendelijke landbouw, maar stelt niets concreet voor, tenzij dan het stimuleren van biologische teelten, maar ook van GGO’s.

Negatief

- Open VLD zweert bij het invoeren van een schrootpremie (zuivere verspilling overheidsgeld) en het toelaten van zogenaamde ecocombi’s (monstertrucks) op onze wegen.

- Open VLD wil de afspraken uit het RSV inzake ruimtebalans eenzijdig wijzigen ten voordele van de bedrijventerreinen. Die zouden 3500 hectare meer krijgen dan voorzien.

- Open VLD heeft geen enkele aandacht voor het waterbeleid, noch voor de overstromingsproblematiek, noch voor de waterzuivering, noch voor het integraal waterbeheer.

Bespreking

Open VLD wil duidelijk de boot van de groene economie niet missen. Hier geen pleidooi voor Vlaanderen als logistieke draaischijf van Europa, en herhaaldelijk wel verwijzingen naar een groene en duurzame economie. Die toon was ook al bij de laatste federale verkiezingen duidelijk aanwezig. Probleem daarbij is dat er van dat alles weinig concreet wordt gemaakt. Het kan dus alle kanten uit: business-as-usual met een groene saus, of werken aan groene economische fundamenten …

Eenzelfde invalshoek wat betreft klimaat en energie. Positieve benaderingen alom, maar weinig concrete voorstellen. Waarom bijvoorbeeld niet vermelden dat de middelen die worden ingezet tegen de klimaatopwarming, in eerste instantie in eigen land moeten worden geïnvesteerd, toch zeker zolang ze goedkoper zijn dan aankoop van rechten in het buitenland?

Daarnaast kunnen we er niet naast kijken dat Open VLD een broertje dood heeft aan ruimtelijke kwaliteit. Die wordt enkel opgeëist voor… de Vlaams rand rond Brussel. Geen bezwaar natuurlijk, maar wat heeft de rest van Vlaanderen de Open VLD misdaan? Waarom wordt bescherming van open ruimte niet naar waarde geschat? Waarom 3500 ha bijkomende bedrijventerreinen en het versneld aansnijden van woonuitbreidingsgebieden? Maar geen woord over de achterstand inzake bos en natuur? Al heeft Open VLD met haar keuze om het Schipdonkkanaal af te wijzen, wel aangegeven dat ze ter zake voor rede vatbaar kan zijn.

Pijnlijk daarentegen is de wijze waarop Open VLD met het tracé van de Oosterweelverbinding omgaat. Eerst een studie bekostigen om na te gaan welk tracé het beste is, en dan het resultaat van die studie volledig naast zich neerleggen. Dit doet de geloofwaardigheid van de politiek geen deugd, en daarmee is het al slecht gesteld.

Voor water- en afvalbeleid heeft Open VLD dan weer zo weinig oog dat het wat gênant wordt. 

Inzake mobiliteit krijgt de liberale partij geen duidelijk profiel: meer fietspaden, maar ook meer wegen. Meer inzetten op het openbaar vervoer en de fiets in het woon-werkverkeer. Betere afstemming van de diverse openbaar vervoeraanbieders en ontwikkeling van voorstadsnet, maar ook pleidooi voor ecocombi’s. Al bij al toch een gemengd verhaal. Op papier althans. Want een van de fundamentele problemen bij Open VLD is duidelijk dat er enorm veel afhangt van personen. En dan merken we dat het naar voor schuiven van de figuur van Dirk Van Mechelen, weinig vertrouwenwekkend is. De man weigert sinds jaar en dag elk gesprek met het middenveld en draagt een zware verantwoordelijkheid voor alles wat fout loopt in de ruimtelijke ordening.

Klimaatbeleid