Post-Kopenhagenstrategie van de Europese Commissie

Na de mislukte klimaattop van Kopenhagen, was het ook voor Europa tijd voor bezinning.  Europa werd in Kopenhagen aan de kant gezet en slaagde er niet in om op een eensgezinde en ambitieuze manier aan de kar te trekken. Europa wil nu bekijken hoe ze haar klimaatleiderschap opnieuw kan opnemen. Daartoe hebben zowel de Europese Commissie als onze milieuministers een aantal aandachtspunten naar voor geschoven.

Strategie van de Europese Commissie

De voorbije maanden heeft de Europese Commissie zich bezonnen over haar strategie in het post Kopenhagen era van de klimaatonderhandelingen. Vorige week presenteerde klimaatcommissaris Connie Hedegaard de Europese onderhandelingsstrategie voor de klimaatonderhandelingen.

Bond Beter Leefmilieu verwelkomt de interne evaluatie die Europa maakte in het licht van de klimaatonderhandelingen. Zo engageert Europa zich om te analyseren welke beleidsmaatregelen er nodig zijn om Europa’s emissiereductiedoelstelling van 20 procent tegen 2020 te verhogen naar 30 procent. Laat ons hopen dat deze analyse ook effectief zal leiden tot een verhoging van de Europese doelstelling, zodat deze evolueert in de richting van wat volgens wetenschappers nodig is om een gevaarlijke klimaatverandering te voorkomen.

Daarnaast blijkt duidelijk uit de mededeling van de Commissie dat Europa zich heel bewust is van de talloze achterpoortjes die de voorgelegde emissiereductiedoelstellingen dreigen uit te hollen. Zo dreigen de creatieve omgang met de overschotten aan emissiekredieten en het voluntarisch in rekening brengen van veranderingen in landgebruik, de voorgestelde emissiereductiedoelstellingen volledig teniet te doen, zie ook hier en hier. Het is dan ook de taak van Europa om deze achterpoortjes te sluiten, zodat er op een geloofwaardige manier tijdens de internationale onderhandelingen ook bij de andere landen kan  gepleit worden om hetzelfde te doen.

De Europese Commissie onderkent het belang van het bouwen aan vertrouwen in de post-Kopenhagenstrategie. Een belangrijke struikelblok in de internationale klimaatonderhandelingen blijft de vraag in welke legale vorm een post-Kyotoakkoord moet worden gegoten. De milieubeweging is vragende partij om een sterk engagement te blijven opnemen in het VN-proces binnen de bestaande onderhandelingssporen, om zo tot een eerlijk, bindend en ambitieus klimaatakkoord te komen. We zijn dan ook tevreden te lezen dat Europa het belang en de politieke gevoeligheid van het zogenaamde Kyotospoor erkent.  We betreuren echter wel dat de Europese Commissie er nog steeds niet in geslaagd is om klaarheid te scheppen in de noodzaak van nieuwe en bijkomende financiële middelen voor ontwikkelingssamenwerking. De Europese strategie voor langetermijnfinanciering biedt op dat vlak jammer genoeg geen duidelijkheid.

Jammer genoeg lijkt de Europese Commissie de klimaatonderhandelingen in Cancun eind dit jaar slechts te zien als een tussenstap naar een bindend klimaatakkoord in Zuid-Afrika eind 2011. We blijven drukken op de dringende noodzaak van een doortastend Europees klimaatbeleid. Elk uitstel heeft immers drastische gevolgen voor de toekomst van onze planeet.

Klimaatbeleid