Zes jaar geleden startte BBL een procedure bij de Raad van State tegen de toen ingevoerde omzendbrief voor de verkaveling van woonuitbreidingsgebieden. Woonuitbreidingsgebieden zijn in principe bedoeld als reservegronden die pas kunnen aangesneden worden als er in effectieve woonzones geen bouwgronden meer voorhanden zijn. Die behoefte moest vroeger aangetoond worden met een woonbehoeftenstudie, waarin de vraag naar nieuwe bouwmogelijkheden wordt vergeleken met het aanbod in de gemeente. De door ons aangevochten omzendbrief versoepelde het bebouwen van woonuitbreidingsgebieden, doordat in de meeste gevallen geen woonbehoeftenstudie meer nodig is. Omdat deze versoepeling het volbouwen van de schaarse open ruimte verder in de hand zou werken, trok BBL naar de Raad van State.
De Raad volgt ons niet in onze kritiek op het afschaffen van woonbehoeftenstudies, omdat dit niet ingaat tegen de bestaande wetgeving. Op een ander punt krijgen we wel gelijk. De omzendbrief voorziet nl. ook in de mogelijkheid om restpercelen van woonuitbreidingsgebieden te bebouwen via een gewone, individuele bouwaanvraag. Dat gaat volgens de Raad wel in tegen de wetgeving inzake ruimtelijke ordening, wat niet kan met een omzendbrief. De mogelijkheid om restpercelen in een uitbreidingsgebied te bebouwen via een bouwaanvraag, wordt dus geschrapt met dit arrest.