Van 28 november tot 9 december gaat de jaarlijkse klimaatconferentie door in Durban. Ofwel nemen de onderhandelaars er een volgende horde op weg naar een globaal bindend klimaatakkoord, ofwel komen er enkel vrijblijvende engagementen. Europa spreekt zich duidelijk uit voor een wettelijk bindend akkoord om de opwarming tot minder dan 2 graden te beperken. Toch maakte de Europese Raad van milieuministers van 10 oktober het moeilijker om te slagen in Durban. De Raad stelt al te strenge voorwaarden voor een tweede Kyoto periode.
In de raadsconclusies van 10 oktober stellen de Europese milieuministers zich wel open om een tweede verbintenisperiode voor Kyoto te aanvaarden maar koppelden ze hier ook een aantal voorwaarden aan: de milieuministers willen slechts voor een 2e Kyoto periode gaan als landen zoals China en de VS zich ook engageren later op de trein van bindende reductiedoelstellingen te stappen.
Naar aanleiding van die Europese Raad verstuurden BBL, IEW, Greenpeace, WWF en 11.11.11 een brief aan de milieu- en klimaatministers in ons land. De organisaties beklemtoonden het belang van een Europese reductiedoelstelling voor broeikasgassen van 30% tegen 2020 om onder 2 graden opwarming te blijven, het snel vrijmaken van de beloofde Belgische bijdrage van 150 miljoen euro voor klimaatinspanningen in ontwikkelingslanden en het gaaf houden van de kansen om in Durban te komen tot een 2de verbintenisperiode voor het Kyoto protocol. In afwachting van een globaal klimaatakkoord geeft die tweede Kyoto periode het belangrijk signaal dat we verder willen inzetten op wettelijk bindende afspraken voor de aanpak van de klimaatverandering. Vooral Vlaanderen moet een tandje bij steken.
Vlaanderen
Binnen België is het opvallend hoe Vlaanderen bij de Europese klimaatengagementen de kat uit de boom kijkt in tegenstelling tot de andere regio’s en het federale niveau. De regering van Kris Peeters en minister voor leefmilieu Joke Schauvliege wil zich niet engageren voor 30%, maakte nog geen euro vrij voor de belangrijke fast start finance. Het lijkt er nu ook naar dat Vlaanderen niet onvoorwaardelijk wil overgaan tot een 2e Kyoto periode.
Het zou betreurenswaardig zijn, moest Vlaanderen zo’n stugge houding aannemen. Voorwaarden stellen voor een tweede Kyoto periode is immers niet meer dan een strategisch spel. Met het leefmilieu heeft het allemaal niet veel te maken. Met Kyoto doorgaan kost Europa, België en Vlaanderen immers niets. De doelstellingen tegen 2020 zijn er al. Het engagement voor Kyoto 2 als pasmunt gebruiken in de onderhandelingen is niet zonder risico voor Europa. Deze strategie kan verkeerd uitdraaien. De belangrijkste partner van Europa om China en de VS onder druk te zetten, is de G77. Die liet in klare taal verstaan dat voor hen de 2de verbintenisperiode een conditio sine qua non is voor vooruitgang op het conventiespoor. "The Kyoto protocol is a cornerstone of the climate change regime, and nothing will be achieved unless it can be extended in Durban", zei de voorzitter van de G77 en China, Jorge Argüello, in een persverklaring op 7 oktober.Dat maakt dat de EU en de G77 zich voor de onderhandelingen al in een Catch 22 situatie bevinden waarbij iedereen zegt “ik beweeg pas als jij beweegt”. Hopelijk doen onze onderhandelaars in Durban iets met de bakken ervaring die ze hebben in het ontwarren van zulke knopen.