Het Torrcoal Productie Centrum (TPC), het bedrijf dat zuivere biomassa opwerkt tot Torrcoal - een product gelijkaardig aan steenkool - heeft een nieuwe milieuvergunning aangevraagd om ook biologisch en restafval als bron voor hun product te gebruiken. Dit maakt van Torrcoal alles behalve de groene energiebron die het bedrijf claimt te produceren.
In 2008 is TPC in Dilsem-Stokkem begonnen met het verwerken van biomassa tot Torrcoal. Dit proces bestaat uit een thermische behandeling van biomassa in afwezigheid van zuurstof. Hierdoor ontstaat een product analoog aan steenkool, dat gebruikt kan worden in steenkoolcentrales om energie op te wekken. Groene energie, dat verdient applaus, toch?
Niet dus. Naast het feit dat Torrcoal vervuilende steenkoolcentrales een nieuwe toekomst geeft – Torrcoal wordt enkel samen met steenkool verbrand – is het grote probleem de soort grondstof die gebruikt wordt. Tot nu mocht TPC enkel zuivere biomassa (houtige biomassa wat geen afval is) verwerken, maar nu vraagt TPC dus om ook afvalstoffen te mogen verwerken. Dit zou een zeer slechte zaak zijn, en dit omwille van twee redenen.
Niet in lijn met gezond materialenbeleid
Ten eerste strookt dit niet met het materialenbeleid, dat met de komst van het nieuwe Materialendecreet duidelijk de kaart heeft getrokken van het sluiten van materialenkringlopen. Volgens het principe van de Ladder Van Lansink moet hergebruik en recyclage van materialen voorrang krijgen. Pas als dit niet mogelijk is, kan er sprake zijn van afvalverbranding met energierecuperatie. Hoewel in de milieuvergunnings-aanvraag sprake is van niet-recycleerbaar biomassa-afval, is dit in de praktijk moeilijk te controleren, ook omdat het bedrijf alles behalve specifiek is in het benoemen van de bronnen die overwogen worden. Dit was trouwens een van de redenen waarom eerdere vergunningen enkel werden verleend op voorwaarde dat TPC zuivere biomassa zou gebruiken.
Naast biomassa-afval, wil men ook restafval verwerken, in de vorm van “Solid Recovered Fuel” (SRF). SRF is restafval dat een behandeling heeft ondergaan om de brandbaarheid te verbeteren. Omdat SRF zelf al verbrand kan worden in steenkoolcentrales, is het compleet overbodig om SRF nog verder te verwerken tot Torrcoal..Deze stap toevoegen in de keten geeft enkel aanleiding tot een verhoging van broeikasgasemissies, gezien het extra transport dat bij deze stap komt kijken. Bovendien is Torrcoal op basis van SRF geen groene energiebron meer, aangezien het dan niet meer met hernieuwbare grondstoffen geproduceerd wordt.
Nodeloze risico’s voor de omgeving
Ook op vlak van impact op de omgeving is deze nieuwe vergunning geen goed idee. Omdat het maken van Torrcoal vergelijkbaar is met verbranding (er komen ook rookgassen vrij), zou de installatie als een afvalverbrandingsinstallatie moeten vergund worden indien ze afvalstoffen wil verwerken. Dit is momenteel niet het geval. Daarom kreeg TPC in het verleden enkel een vergunning voor het verwerken van zuivere biomassa. Zo heeft men de garantie dat geen schadelijke afvalstoffen worden verwerkt in een installatie die er niet op voorzien is.
De verwerking die Torrcoal wil toepassen op afvalstromen is ofwel overbodig (voor SRF), ofwel niet het beste alternatief voor de betrokken stromen (biomassa-afvalstromen) op vlak van een verantwoord materialen- en afvalbeleid. In beide gevallen wegen de risico’s voor de volksgezondheid en het leefmilieu dus niet op tegen de vermeende voordelen die het bedrijf zegt te halen uit zijn activiteiten op vlak van duurzame energie. Het is overduidelijk dat de voorgestelde activiteiten niet passen in de Limburgse ambities om klimaatneutraal te worden. Daarom vragen BBL en de Limburgse Milieukoepel aan de bestendige deputatie om de milieuvergunningsaanvraag niet goed te keuren. Indien TPC een echt duurzaam bedrijf wil zijn, dan zou het zich beter focussen op de degelijke uitbating van zijn bestaande installatie op basis van zuivere biomassa.