Dinsdag werd in het Europese parlement gestemd over de ruggengraat van het nieuwe landbouwbeleid: het GLB. De uitkomst is teleurstellend. In plaats van de ambitieuze doelstellingen van de Farm to Fork-strategie te versterken, kiest het Europese parlement ervoor om die doelstellingen hopeloos onder te ploegen. Nochtans vindt de roep om een duurzamer voedingsbeleid steeds meer gehoor, zelfs bij een internationaal concern als Bayer.
Van Farm 2 fork
Het begon allemaal hoopgevend: dit voorjaar publiceerde de Europese Commissie haar Farm 2 Fork-strategie. Die zat bomvol goede intenties om de omslag te maken richting een duurzaam voedingsbeleid. De Farm 2 Fork-strategie blijft een sterk signaal, maar er is meer nodig.
De uitvoering van zo’n strategie is namelijk onlosmakelijk verbonden met de onderliggende beleidsniveau’s zoals handel, innovatie, gezondheid en landbouw. Landbouw maakt uiteraard het fundament uit van zo’n duurzaam voedingsbeleid. En net daar liep het deze week flink mis.
Met hoe de kaarten er nu voorliggen dreigen we de komende 7 jaren een cruciale hefboom te verliezen, zowel voor klimaat als voor biodiversiteit.
Naar een leeg bord
De commissie staat niet alleen in het beslissingsproces. Deze week kwamen zowel het Europese Parlement als de Europese raad met hun invulling van het Gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB). Wat blijkt? Van de geschetste ambities in de Farm 2 Fork strategie blijft niet veel overeind.
Zowel de raad als het parlement kiezen voor business as usual. Een grote omslag richting duurzame productiemethodes bevat dit voorstel niet. En dat voor een riante subsidiepot van 58 miljard euro per jaar. Met hoe de kaarten er nu voorliggen dreigen we de komende 7 jaren een cruciale hefboom te verliezen, zowel voor klimaat als voor biodiversiteit. We verliezen tijd die we nu eigenlijk al niet op overschot hadden.
Zonder dat er sterke maatschappelijke ambities tegenover staan, is zo’n subsidiebedrag niet meer maatschappelijk te verantwoorden. Op die manier schiet de landbouwsector niet alleen het milieu, maar ook zichzelf in de voet.
Nu gaan de onderhandelingen in trialoog, waarbij het parlement, de raad en de commissie tot het finale compromis komen. Dit is de laatste kans om het GLB nog bij te sturen in de goede richting. We verwachten van onze Belgische landbouwministers Crevits, Borsus en Clarinval dat ze de komende maanden volop de kaart trekken van een fundamenteel ander landbouwmodel waarbij de afbraak van het milieu een halt wordt toegeroepen.
Wanneer bedrijven als Bayer de toekomst kunnen verzinnebeelden, waarom kan het Europees parlement dat dan niet?
Nood aan bruggenbouwers
De Europese evoluties staan in schril contrast met het breed gedragen besef dat onze voedselproductie anders moet om een duurzame toekomst te garanderen. Hetzelfde geluid was ook te horen tijdens het Connect2change-debat dat Bond Beter Leefmilieu dinsdag organiseerde tussen Kurt Sannen, een bioboer en Marc Sneyders, verantwoordelijk voor duurzaamheid bij Bayer.
Ondanks een aantal verschillen in visie en oplossingen, viel op dat er ook heel wat raakpunten zijn. Zo erkent ook Bayer het belang van basismilieukwaliteit, met een gezonde bodem, meer biodiversiteit, minder klimaatimpact en minder gebruik van pesticiden. Wanneer bedrijven als Bayer de toekomst kunnen verzinnebeelden, waarom kan het Europees parlement dat dan niet?
